نقدی بر نادیده گرفتن حقوق معلولین در شهرستان اندیمشک

در تمام دنیا هر انسانی حق دارد از امکانات شهری خود استفاده کند. بنده سال‌هاست با ویلچر خود در سطح شهر رفت و آمد می‌کنم و دریافته‌ام نه من و نه بخشی از این شهر، حق استفاده از امکانات شهری ، ادارات ، وسایل حمل و نقل عمومی ، بانک‌ها ،اماکن تفریحی ، اماکن آموزشی و …. را نداریم.
ما در این شهر یاد گرفته‌ایم «نه به بانک برویم، نه به ادارات: چون رمپ ندارند یا مناسب نیست. پارک برای ما احداث نشده است. دستگاه ATM (عابر بانک) برای ما نصب نشده است. در پیاده‌رو حق رفتن را از ما گرفته‌اند. هیچ تاکسی برای جابجایی ما وجود ندارد و یا راننده عزیز حوصله سوارکردن ما را ندارد. هیچ فروشگاهی مناسب استفاده برای ما نیست مگر بصورت کاملا اتفاقی و تصادفی و هزاران بایدی که برای ما نباید شده‌اند.

آقای نماینده مردم ، آقای شهردار ، آقای فرماندار ، ریاست بهزیستی ،اعضای شورای شهر و تمام کسانی که در سیاست‌گذاری و طراحی شهری به هر نحوی دخالت دارید: «آیا فکری برای معلولین ،سالمندان ،جانبازان عزیز و همه توانخواهان عزیز کرده‌اید؟ آیا یک توانخواه به تنهایی می‌تواند در شهر رفت و آمد کند؟ بطور کلی آیا حق زندگی در شهر به این عزیزان داده شده است؟ در بحث اشتغال این قشر چه اقداماتی صورت گرفته است؟ شما در شهر چه اقدامی کرده‌اید؟»
ای کاش مسئولین نامبرده شده بجای بنرهای تبریک و شادباش ، به خانواده‌ این عزیزان یا خود این عزیزان فکر می‌کردید که در این شرایط در انزوای کامل گوشه نشین و افسرده شده‌اند.
در آخر
امروز خیلی با خودم کلنجار رفتم که پستی نگذارم اما نتوانستم. نه سیاسی هستیم نه دشمن، فقط خواستار کمترین حق هر انسان یعنی استفاده از اماکن عمومی شهری هستیم.دوازدهم آذر روز معلولین عزیز گرامی باد.

✒دکتر میثم سجادی