سلام به آسمانی های خیبر

غلامرضا الهام _ دوکوهه آنلاین

در عصری که قداست ها رنگ نباخته بود و اولویت هایمان عوض نشده بود و فشارهای زندگی و ناملایمات اقتصادی و سیاسی حساسیت هایمان را کم نکرده بود و هنوز یاد نگرفته بودیم که کم آوردن هایمان را توجیه کنیم.در دورانی که حواسمان به روزمره گی های خودمان نبود و چون هم قد و قواره شهیدان و یاران آنها نبودیم جرأت دم زدن از آنها به خود نمی دادیم. در زمانه ای که مردان ما هنوز غیرت را فراموش نکرده بودند و زنان عفت را.در عصر همت و جوانمردی و ایثار، مردان محرم و صفرصفت و عاشورایی اصل و فاطمی نسب. در دل شب های سرد اسفند ـ یکهزار و سیصد و شصت و دو ـ مردانی که دردهایی داشتند از جنس عشق و حرفهایی از جنس حق. آه هایی داشتند به قدر چاه و نامشان هفت پشت شیطان را می لرزاند، پنجاه و سه لاله سرافروز از گردانی که معروف به گردان قائم بود و سپس به یاد عموی مظلوم پیامبر که بعد از شهادتش در جنگ احد به مسلمانان توصیه کرد به یاد او گریه کنند. به نام گردان حمزه سیدشهداء شهر اندیمشک تغییر نام یافت.(گردان شهر سنگربان کرخه، مشهد شهیدان دفاع مقدس و میزبانان دوکوهه)از لشکر همیشه پیروزی که نامش مزین بود بنام حضرت ولی عصر(عج)، مردترین مردان، که دین اگر اینان را نداشت خیلی پیش تر از این فاتحه اش را خوانده بودند.پنجاه و سه حماسه آفرینی که از شاگرد تا استاد، کلاس درس مدرسه، تربیت معلم و دانشگاه خود را از سه تا بیست و دو اسفند ـ یکهزار و سیصد و شصت و دو ـ در (هورالهویزه شمال بصره ) با نام یا رسول الله تشکیل دادند و در امتحان سختی بنام خیبر حضور یافتند.پنجاه و سه فارغ التحصیل دانشگاه خیبر شهدایی بودند که مجروحان کلاس درس شهادت را قبل از شهادت در باران گلوها و ترکش ها کول کردند و به عقب آوردند تا حکایت جوانمردی و ایثار آنان را در دوران خود تحریفی بدون تحریف به دیگران منتقل کنند و بعضا خود با سابقه سالها حضور در زیر خاک، با عطر و بوی بهشت، آغشته به خون، شب نشین کانالها، همنشین انتظار و غربت شدند و بعد از مدت پنجاه و دو هزار هفتصد و چهار روز با یک مشت استخوان و یک پلاک از امتداد غربت غروب آمدند و با شانه های صبور خاک گرفته «خاک جنوب» و نگاهی که پی جوی مادری دل نگران، به آغوش دوستان، خانواده و پدر و مادری در قید حیات یا در بند ممات، برگشتند.

این فارغ التحصیلان دانشگاه عزت ، ایثار و شهادت، جوانان راست قامت، والا همت، عالی مقام، مدافعان بسیجی این مرز بوم بودند چون شهیدان :
غلامعلی اسلامی پور – رحمان ارغون شهاوند – اسحاق الفتی زاده – محمد رضا ایستان ـ علی رضا برهخت ـ حمید برومند نسب ـ قپانی پاپی (در بصره شهید شد) ـ صید کریم تتر ـ سید(جمعه) مجید جمعه زاده ـ علیرضا حاجی محمد زارع ـ نصرت اله حسن پور ـ ابراهیم خوش خبر ـ ابراهیم دارابی ـ علی دریکوند ـ یدالله رحیمی ـ محمد حسن رزاز ـ جمال زکایی مهر ـ غلامعلی زرگر نژاد ـ جواد زیوداری ـ شیر علی سبزی ـ مهدی شاکور ـ عزیز شاهونوند ـ حمیدرضا شمس صالحی ـ عزیزاله شهاوند ـ مسعود شهریانی سگوند ـ بمان علی شهمیروند ـ قیصر شیرمهد ـ جمشید صادقی ـ مسعود صالح فر ـ عبدالمهدی ضیایی فر ـ شمس اله طافی ـ محمد رضا ظهور نخلی ـ سید محمد عبداللهی موسوی ـ محمد رضا فردچیان ـ محمد قاسم زاده ـ محمد قاسمیان ـ خدارحم قلاوند ـ حسین قلاوند ـ حسن قلاوند ـ حاج علی قیطاسی ـ سیف اله کریم پاپی ـ کیکاوس کله جویی ـ اسداله کیخاه ـ نعمت گرامی مقدم ـ جهانشاه گودرزیان ـ عزیز محمودی قالوندی ـ حسین محمودی قالوندی ـ منصور مختاری نیا ـ نورالدین میری ـ محمد حسین میردریکوند ـ جواد ناصر پور ـ خدارحم نجفوند دریکوند (در اردوگاه موصل ۲ شهید شد) ـ یداله یکتمار.

خوشا به حالتان ،که آسمان به رنگ چفیه هایتان رشک می بُرد و دریا در قمقمه هایتان جا نمی گرفت و برق گردن آویز شجاعت و شهامت و گردن شمشادگونه شما دنیا طلبان را کور نمود. قامتان بر خاک افتاد و قناسه ای شما را به بهشت رساند.

?نویسنده : غلامرضا الهام